[Fic]Love Poison Baby blood.[XS] - 10

P.10

ปวดท้อง....มากๆ
ความรู้สึกเดียวที่บอกตอนนี้มีแค่เรื่องนี้เท่านั้น

“แซน..ซัส...ลูกจะเป็นอะไรไหม?”
เสียงที่เคยโวยวายลั่น 180 เดสิเบล ตอนนี้กลับสั่นเคลืออย่างน่าประหลาด
ดวงหน้าซีดเสียวนั้นชวนให้ความรู้สึกผิดกระแทกเข้าอย่างจังจนแทบ น๊อกเอ๊า

“แกทำใจดีๆไว้ไอ้สวะ!ลูกเราไม่ตายง่ายๆหรอก เลือดพ่อมันแรง”
พูดออกไปขณะที่วิ่งไปบนทางเดินของโรงพยาบาลชั้นนำในอิตาลี่ อันเป็นที่พำนักของ แฝดคู่ขนานของวองโกเล่รุ่นที่ 1
คุณหมอ จ๊อตโตะ ผู้กลับชาติมาเกิด!!

ขายาวรีบวิ่งไปหมายมุ่งหน้าไปยังจุดหมาย โดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า.....
ไอ้คุณหมอที่หาอยู่นั้น มันอยู่ตึกไหน...

“เฮ้ย!!!!!!!!!!ไอ้หมอสวะอยู่หนายยยยยยยยยยย!!”
เสียงตะโกนโวยวายดังเช่นผู้มีมารยาทดีไม่ควรทำดังขึ้นสนั่นจนผู้คนสะดุ้งตัวเกร็งเป็นแถวๆ

“นี่คุณ...จะเรียกน่ะฝาก โอปาเรเตอร์เขาประกาศก็ได้”
เสียงพูดเอื่อยๆดังขึ้นจากข้างหลัง คุณหมอหนุ่มหน้าอ่อนยืนดูดนมสตอเบอรี่จวบๆมองร่างสูงด้วยสายตาดูแคลน
ก่อนจะมองดูร่างบางของคนไข้พิเศษของเขาที่อยู่ในอ้อมแขนอีกฝ่าย

อ่า....เป็นเรื่องแล้ว...

แม้ในใจจะคิดแบบนั้นแต่ท่าทีกลับสงบเสียจนดูไม่ใส่ใจด้วยซ้ำ มือเรียวละจากกล่องนมสีชมพู่ ตบมือเพียง 2 ครั้ง
เหล่าบุรุษพยาบาลก็กู่เข้ามาพร้อมอุ้มร่างเพรียวในชุดเจ้าสาวขึ้นวางบนเตียงผู้ป่วย
ไม่ถึงเสี้ยวนาทีสควอโล่ถูกนำเข้าห้องฉุกเฉินในที่สุด....

......................
..........................
...............

เวลาผ่านไปพักใหญ่...ไม่มีวี่แววใครออกมาจากห้องฉุกเฉิน
ร่างสูงในชุดสูทดูสง่านั่งหน้าเครียดแผ่รังสีมาคุไปทั่ว เสียจนคนอื่นไม่กล้าเข้าใกล้...

มันจะเป็นอะไรไหม?
คำถามแรกผุดขึ้นมาในใจของ บอสใหญ่แห่งวาเรีย มือกำแน่นเพียรพยายามข่มสติให้นิ่งสงบ

“เธอๆรู้รึยังพึ่งมีคนไข้ที่ตั้งครรถ์เสียชีวิตละ”
เสียงนางพยาบาลกลุ่มหนึ่งนั่งคุยกันอยู่ข้างๆ ราวกับกลุ่มสมาพันธ์แม่บ้านมานั่งนิทานสามีหลังเลิกงาน

ตะ...ตาย?...
บ้าแค่ถูกผลักไม่ถึงกับแท้งหรอกน่า.....

“นี่ๆเธอแล้วได้ข่าวรึป่าว...ว่าคนไข้ห้อง 6927 น่ะตกบันไดถึงกับแท้งเลยนะ น่าสงสารจริงๆ”
อีกเสียงหนึ่งดังขึ้น ทำเอาร่างสูงที่นั่งอยู่ใกล้ๆสะอึก เหงื่อเริ่มตกเพราะความเครียดเริ่มรุมเร้า

แท้ง...มันแท้งง่ายขนาดนั้นเลยเรอะ!!

“แหม~เธอก็..คนเราพอจะท้องน่ะติดง่ายจะตาย พอจะแท้งถ้าไม่ดูแลดีๆก็แท้งเอาง่ายๆเหมือนกันนะ เหมือนคนไข้ห้อง 1827 ไง ที่จับได้ว่าสามีมีชู้ เครียดมากแท้งเลยนะ”
ราวกับมีลูกศรมาปักลงที่กลางหัว ชักไม่แน่ใจว่านางพยาบาลกลุ่มข้างๆอ่านใจได้รึป่าว เหงื่อเริ่มออกชุ่มเพราะอาการวิตกกังวล

ยะ..แย่แน่ๆ ถ้ามันแท้งละ? นั้นมันก็ลูกเรานะเว้ย...
ดูจากท่าทางแล้วไอ้สวะมันห่วงลูกมากซะด้วย ถ้าแท้งมาจริงๆ ฆ่าตัวตายแหง...

เฮ้ย...ไม่หรอกมั้ง...มันคงเข้มแข็งพอที่จะรับได้...ใช่แล้ว!มันต้องยืนหยัดและทำใจได้ว่ามันแท้ง!

ดวงตาสีแดงเป็นประกายมีกำลังใจเต็มเปี่ยม เหมือนมีแสงสปอตไลท์มาส่องราวกับพระเอกมองเห็นทางสว่างในความมืดมิด
กำลังใจ UP ขึ้น 100% ริมฝีปากหนายิ้มบางๆอย่างโล่งใจ

“แต่ก็น่าสงสารนะเธอ คนไข้ห้อง 10051 น่ะพอรู้ว่าแท้ง ฆ่าตัวตายเลยนะ สามีเขาพึ่งมารับศพเมื่อเช้านี้เอง”
แถบพลังใจที่เต็ม Max เมื่อครู่ตอนนี้กลับไปเหลือ O อีกครั้งเมื่อได้ยินประโยคดังกล่าว...
แซนซัสเริ่มปลงตกอีกครั้ง สมองที่ขาดโอเมก้า 3 อยู่แล้ว ตอนนี้กำลังใช้งายอย่างหนักคิดหนทางช่วยร่างเพรียวผู้เป็นภรรยาหมาดๆของตน

ถ้ามันแท้งจะเอาหน้าที่ไหนไปบอกไอ้แก่ว่า พึ่งแต่งงานยังไม่ถึงวันก็ทำมันแท้งซะแล้ว...
คนผิดมันใครละ?...ก็เราเต็มๆเลยนี้หว่า...ถึงจะป็นป๋าก็มีสำนึกดีชั่วนะเฟ้ย...
ถึงเราจะเป็น ป๋า ก็ยังห่วงเมียบ้างนะเว้ย...

“ก็นี่ละนะเธอ พวกสามีน่ะ พอจะรู้ตัวก็ตอนที่ทำพลาดไปทั้งนั้น พอเสียไปแล้วก็มาร้องไห้คร่ำควร น่าสมเพศจริงๆ…ไปกันเถอะเธอ..เดี๋ยวคุณหมอมาเจอจะแย่เอา”
ฉึก!!!
มีดปักแท่งจากข้างหลังทะลุถึงหัวใจ ร่างสูงแทบกระอักเลือดเมื่อได้ยิน นางพยาบาลสาวเดินจากไปโดยหารู้ไม่เลยว่าได้ทำร้ายจิตใจของ ป๋าแซนเข้าเสียแล้ว...

แอ๊ดดดดดดด....

เสียงเปิดประตูห้องฉุกเฉินดังขึ้นพาเอาหัวใจกระตุก ร่างสูงรีบรุดเข้าไปใกล้คุณหมอหัวทอง ที่ทำหน้าเครียดเดินออกมาจากห้อง พร้อมๆกับเหล่าบุรุษพยาบาล

“ไอ้สวะเป็นไงบ้าง”
ถามขึ้นอย่างร้อนรน ดวงตาสีแดงเพลิงฉายแวววิตกกังวลอย่างที่สุด ยิ่งเมื่อเห็นคุณหมอตรงหน้าถอนหายใจหัวใจราวกับตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม

ทะ...แท้งจริงๆงั้นหรอ?
เรื่องนี้มันจะเข้าดราม่าจริงๆใช่ไหม...?
ขอร้องละอย่าให้ฉันต้องเป็นพระเอก หล่อ โฉด ชั่วเลย....

“คุณ...ดูแลภรรยายังไงถึงได้ปล่อยให้ห..”
“เดี๋ยวหมอ!!”
ยังไม่ทันที่อีกฝ่ายจะพูดจบ แซนซัสก็ขัดขึ้นเสียก่อน ในใจนึกประนามตัวเองที่ไม่ระงับอารมณ์ให้ดี เผลอทำร้ายฉลามท้องอ่อนไป กำปั้นชกที่กำแพงจนเลือดออกเพื่อระบายอารมณ์ และความรู้สึกผิดในใจ

เพราะฉันมันมั่วไม่รู้จักพอ เลยทำให้ไอ้สวะนั้นเสียใจ
เพราะฉันมันไม่เคยแคร์อะไร เลยทำให้มันต้องร้องไห้
เพราะฉันไม่ดูแลมันให้ดี เลยทำให้มันต้องแท้ง...

ทั้งหมดมันเพราะฉันเอง!!!

“รู้ตัวก็ดีนะคุณ”
เสียงบอกจากคุณหมอหัวทองตอกย้ำอีกฝ่ายให้จมดิน ตกลงพยาบาลกับหมอโรงพยาบาลนี้มันอ่านใจได้ใช่ไหมเนี๋ย?
ร่างเพรียวในชุดกาวเดินผ่านหน้าไป ก่อนจะพูดขึ้นเสียงเรียบๆว่า...

“พอสควอโล่ฟื้นแล้วอย่าลืมพอไปเปลี่ยนเสื้อผ้า กับ หาอะไรกินละ...คนท้องน่ะถ้าไม่กินข้าวให้ตรงเวลา หรือใส่เสื้อผ้าที่ต้องรัดแน่นเกินไป จะปวดท้องเอาง่ายๆนะคุณหัวหน้า แห่งวาเรีย”
พูดเสร็จก็เดินจากไปทิ้งไว้เพียงร่างสูงที่สมองเริ่มประมวลผลคำพูดของอีกฝ่ายที่ทิ้งไว้ให้

ใส่เสื้อผ้ารัดไป....กับไม่ได้กินข้าว?
ตกลงมันไม่ได้แท้งเรอะ!!!

TBC.