[Fic]Love Poison Baby blood.[XS] - 7

P.7

เสียวนาทีที่ได้เห็นภาพบาดตา ทั้งที่น่าจะคุ้นชิน
แต่ทำไมกลับรู้สึกเจ็บปวดอย่างถึงที่สุด...
หรือนี้จะเป็น...ความรู้สึกของแม่คน?
........................
..............
..........
...
“อ๊ะ!!อ๊า!!ท่านแซน...ซัน!”
เสียงหวานรัญจวนดังขึ้นในห้องของคนไข้ วีไอพี ที่กำลังทำกิจกรรมพิเศษกับนางพยาบาลสาวสวยในห้องพักแบบ First class
ร่างหนาปล่อยกายให้ขยับปลดปล่อยไปตามอารมณ์ราคะ ถึงมีสัมพันธ์ทางกายกับใครไปทั่วไม่เลือกหน้า (?)
แต่ชายที่ได้ชื่อว่าแข๊งแกร่งที่สุดในวาเรีย ก็ไม่เคยมีสัมพันธ์ทางใจกับผู้ใด....

หรืออาจจะมีแต่ไม่รู้ตัว?.....

“.................”
ไม่มีเสียงใดเร็ดรอดออกจากปากร่างสูง แซนซันไม่พูดอะไรซักคำเพียงแค่เร่งจังหวะให้เสร็จกิจ
ในใจพลานนึกไปถึง ร่างบางผมสีเงินที่เคยยาวพริ้วไสวทุกครั้งเมื่อต้องลม
แต่ตอนนี้กลับเหลือเพียงบ่าเพราะผู้เป็นเจ้าของประกาศตัดสัมพันธ์(?)กับเขา
ซึ่งตอนนี้ไอ้เจ้าของที่ว่าก็หายหัวไปไหนก็ไม่อาจทราบได้

แกอยู่ไหน?...สควอโล่...

ใจคิดถึงแต่ร่างเพรียวบางหารู้ไม่ว่าอีกไม่กี่อึดใจก็จะได้พบ...แต่ในสภาพแบบนี้ไม่พบเลยคงดีกว่า...

แอ๊ด!!!

“แน่ใจนะเว้ยไอ้หมอเวณว่ามันอยู่ห้องนี้แกพาฉันเข้าห้องผิดมา 4 รอบแล้........ว....”
มือบางเปิดประตูเข้ามาอย่างไร้มารยาทตามความเคยชิน ปากก็ด่าหมอหนุ่มที่ทำหูทวนลม
ก่อนที่เสียงจะขาดหายไปเมื่อพบว่าคนในห้องที่ตนรีบตามหากำลังเริงรักหักสวาทกับนางพยาบาลสาวสวยบนเตียงคนป่วย

ดวงตาสีฟ้าเบิกกว้างอย่างตกใจ ไม่แพ้กับร่างสูงบนเตียงพยาบาลที่หันมาสบตาพอดี...

ไม่เข้าใจ...ทำไมเจอหน้ามันทีไร...ก็เล่น Sex seen อยู่กับผู้หญิงแปลกหน้าทุกที...

“ว๊ายยย!!!!”
นางพยาบาลสาวร้องเสียงดังเมื่อมีคนเปิดประตูเข้ามาเห็นฉากหน้าอับอาย(แล้วทำไมไม่ล็อคประตู!)
หล่อนรีบจัดเสื้อผ้าก่อนจะวิ่งออกนอกห้องไป แต่เมื่อพบกับร่างของหมอใหญ่ประจำโรงพยาบาลขาเรียวก็แทบทรุด

ดวงตาสีฟ้าที่เคยสดใสของจ๊อตโตะกลับนิ่งสงบเย็นชาไม่ต่างกับตอนที่ปลาทูน่าแห่งวองโกเล่เข้าโหมดไฮเปอร์

“ไล่ออก! ไส่หัวไปซะ”
น้ำเสียงแข็งฉายวาวเคะราชินีทำเอา ร่างชะนีน้อยชุดพยาบาลสั้นสะท้าน

“คุณหมอใหญ่...ขะ..ขอโทษค่ะ!!!”
หล่อนร้องอ้อนวอนพรางขอร้องร่างตรงหน้าเพื่อไม่ให้ไล่เธอออก
แต่ชายดวงตาสีฟ้าไม่เพียงไม่ชายตามองกลับเดินผ่านแล้วจับมือสควอโล่ที่ยืนนิ่งหมายจะลากฉลามสติหลุดให้ออกไปจากสถานที่แห่งนี้....

“ไปเถอะคุณ...เครียดมากอันตรายนะ...”
พูดบอกเสียงเบาเพื่อเรียกสติร่างเพรียว
มือที่สั่นเทาของสควอโล่เผลอบีบมือนุ่มนั้นอย่างต้องการที่ยึดเหนี่ยวสติที่หลุดลอยเพราะความตกใจ

ในใจของพิรุนสีเลือดยังคงหาคำตอบของที่มาของ Sex seen ที่ตนได้เจอจนชินตา
นี่อาจจะเป็นสัญชาตญาณ ทั้งที่น่าจะชินชากับเรื่องแบบนี้แค่ครั้งนี้กับเจ็บเป็นพิเศษ
พอเป็นแม่คนแล้วทำไม่ถึงรู้สึกเสียความรู้สึกเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว...

แต่เอ๋?เด็กในท้องไม่ใช่ลูกมันนี้หว่า...หรือนี่จะเป็นปรากฏการ เดจาวู (เกี่ยวกันไหม?)
หรือมันจะเครียดเรื่องที่เขาด่ามันไร้สัมทภาพทางเพศเลยต้องทดสอบ? ใช่แน่ๆ

แซนซันมองดูภาพร่างบางในชุดคนป่วยของโรงพยาบาล
สวะหัวทองที่ใส่ชุดเหมือนหมอกุมมือ ฉลามสวะของเขาอยู่(แน่ใจว่าของป๋า?)

เมื่อร่างบางของเคะราชินี เอ๊ย!แฝดทูน่ากลับชาติมาเกิด ไม่ใช่!
คุณหมอหัวทอง เมื่อเห็นสายตาวาวโรจของร่างสูงในห้องผู้ป่วย ก็พรั้นครุ่นคิดบางอย่างก่อนสั่งคนข้างๆอย่างถือสิทธิ์เสียเต็มประดา

“กลับไปพักที่ห้องก่อน”
เสียงของจ๊อตโตะเริ่มเข้มขึ้น สควอโล่พยักหน้ารับอย่างว่าง่ายก่อนหันมาสบตากับแซนซันครู่หนึ่ง แววตาตัดรอน(?)
ทำเอาหัวใจของ เอกนภาแห่งวาเรียกระตุกวูบ....

“หายหัวไปไหนมาไอ้สวะ!!”
เสียงตวาดไม่ทันคิดนั้นทำให้ร่างเพรียวสะดุ้ง
ดวงตาสีแดงวาวโรจเมื่อเห็นท่าทางว่าง่ายที่ร่างเพรียวแสดงต่อหมอสวะ

“ฉะ..ฉัน...ฉันรู้สึกไม่ดีจะกลับไม่นอนพัก..”
สควอโล่เมินคำถามของร่างสูงสบัดมือของหมอหนุ่มออกแล้วเดินผละออกไป

มันต้องโมโหเรื่องที่ด่ามันไร้สมัธภาพทางเพศแน่ๆ เผ่นก่อนเหอะ!!

ว่าแล้วหลามน้อยที่ลืมโกรธก็รีบตีครีบหนีไป
ทิ้งไว้เพียงคนที่เข้าใจผิดคิดว่าร่างบางผมสีเงินเสียใจเพราะเห็นภาพบาดตารีบพุดลุกจากเตียงคนป่วย

ร่างสูงผมดำลุกขึ้นแต่งตัวให้เรียบร้อยอย่างเร่งรีบหมายตามไปลากตัว(อดีต)ลูกน้องใต้บังคับบัญชา
แต่กลับโดนขวางโดยหมอหนุ่มผมทองที่มีใบหน้าคล้ายคลึงวองโกเล่รุ่นที่ 10 ปลาทูน่าอัพเกรดพันธุ์ดี

“ผมมีเรื่องต้องคุยกับคุณ”
พูดออกไปอย่างสุภาพทั้งที่สายตาบ่งบอกว่าจะฆ่าร่างสูงเอาง่ายๆ รังสีเคะราชินีแผ่ซ่าน ทำเอาร่างสูงรู้สึกได้

ไอ้หมอสวะตัวเตี้ยนี้ อัพเคะเหนือชั้นกว่าไอ้สวะทูน่านั้นหลายขุม!

“แต่ฉันไม่มีเรื่องต้องคุยกับแกไอ้สวะ!”
พูดออกไปอย่างหัวเสียเมื่อเห็นสายตาชวนหงุดหงิด รีบหาเหตุเดินหนีเพราะไม่มีภูมิคุ้มกันเคะราชินี
แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะรู้ทันกลับเดินมาขวางยิ่งทำให้แซนซันอารมณ์เสียหนักกว่าเก่า

บรรยากาศมาคุประทุขึ้นแผ่ขยายเป็นวงกว้างหากใครมาเห็นทั้งสองคนในตอนนี้คงต้องคิดว่าตนเองตาฝาดเป็นแน่
เมื่อทั้งคู่ต่างมี สิงโตสีดำ และ สิงโตสีทอง เป็น BG ด้านหลัง

“แม้ว่าจะเป็นเรื่องของสควอโล่?”
เป็นคำถามที่ได้ผลฉะงักแซนซันนิ่งอึ้งก่อนจะยอมเดินเข้าไปพูดคุยกับคุณหมอดีๆ


เมะซึน SM เมื่อทำตัวว่าง่ายเมื่อไหร่มันก็เหมือนแมวเชื่องๆ
หน้าที่ 18 บรรทัดที่ 27,
อ้างอิงจากตำราลับเคล็ดลับอัพเคะราชินี
โดย จ๊อตโตะ(หืม?) วองโกเล่รุ่นที่ 1



“มันโกรธชัวว์...โธ่เอ๊ย!!ทำไมตอนนั้นไม่คิดว่ะว่าด่าไปแล้วมันจะอาฑาตบรรลัยแน่ๆถ้ามันตามมากระทืบแล้วยิ่งในสภาพแบบนี้หนีไม่ได้อีก โว๊ยยยย!!”
หลามน้อยสติหลุดพรึมพร่ำขึ้น ใจก็พลานคิดวกวนหาทางหนีทีไล่อย่างเร่งรีบ
ขาเรียวเดินฉับๆไปโดยไม่มองทางจนเผลอไปชนกับร่างปริศนา

ตุบ!

“เฮ้ยเดินดีๆดิว่ะ”
เสียงด่าเขาไม่ดูตัวเองดังขึ้น สควอโล่ทำท่าทางไม่พอใจใสคนที่ตนเดินชนก่อนจะพบว่า
ร่างตรงหน้าคือคุณพ่อ(จะใช่หรอ?)หมาดๆนี่เอง

“สควอโล่? ไม่สบายมาเดินทอดน่องอย่างนี่ได้ไง”
ดีโน่บ่นขึ้นก่อนพยุง(ลาก)ตัวคนป่วยหัวเงินไปพักผ่อนที่ห้อง
สควอโล่เริ่มทำตัวไม่ถูกเมื่อเห็นว่าร่างสูงของ สามี(?) ทำตัวไม่รู้เรื่องรู้ราว

“เอ้า...นอนๆๆคนท้องต้องพักผ่อนมากๆ”
ดีโน่พูดเสียงสดใสราวกับเป็นเรื่องปกติ
แต่ร่างบางที่ตอนแรกกำลังจะนอนบนเตียงกลับพุดตัวลุกขึ้น

“แกว่าไงนะ?ไอ้แหย่?”
เสียงกังวานพูดออกไปอย่างไม่มั่นใจ
อเกนพรีซซซซซ!!ขอฟังชัดๆ!

“คนท้องต้องรีบนอน!”
มันยังมีหน้ามาย้ำ!

“แกรู้!!รู้ว่าฉันท้อง!ใครบอกแก!!ไอ้หมอเวณนั้นใช่ไหมห๊ะ!!”
ร่างบางเริ่มรนรานอยู่ไม่สุข ดีโน่หัวเราะแห้งๆพรางนึกไปถึงตอนที่ได้รับจดหมายปริศนาเมื่อเช้าจากโรงพยาบาล
ในจดหมายระบุชัดเจนว่าสควอโล่ท้อง และคนเป็นพ่อก็คือ...

“แต่นั้นไม่ใช่ลูกฉัน...นายอาจจะยังไม่รู้..”
คำพูดของร่างสูงหัวทองทำเอาร่างเพรียบบางใจสั่นกระตุกวูบ ดวงตาสีฟ้าไหวละริก

“ไอ้ผู้ชายเห็นแก่ตัว!!นี่แกจะไม่รับผิดชอบใช่ไหม!!”
ร่างบางด่าพรางทำหน้าจะร้องไห้ ดีโน่ชักอยากจะบ้าเมื่อเห็นเพื่อนวันยเยาว์ทำตัวเป็นคุณแม่ลูกอ่อนที่โดนสามีทิ้งเข้าไปทุกที

“ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น..แต่จะบอกว่าเลือดที่นายใช้ไม่ใช่เลือดฉัน..”

“แล้วมันเลือดใคร! แกอย่ามามัวก็ฉันเห็นแกเจาะเลือดกับตา!!”
สควอโล่เริ่มโวยวายเมื่อดีโน่ทำท่าทางจะไม่รับผิดชอบ(?) ร่างสูงหยิบผลตรวจให้ร่างบางดูก่อนที่ดวงตาสีฟ้าจะเบิกกว้าง...

..........................
.................
...........
......

“มีลูก?กับใคร?”
เสียงเข้มนั้นดังขึ้นเหมือนกับไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยินจากคุณหมอตรงหน้า

“กับคุณ...สควอโล่กำลังมีเด็กที่เกิดจากเลือดของคุณ...”
คำเน้นย้ำนั้นดังขึ้นอีกครั้งราวย้ำเตือนความจริงที่ไม่น่าเชื่อถือ

“แล้ว?”

“เด็กในท้องเป็นลูกของคุณกับสควอโล่....”

ลูกของคุณกับสควอโล่…………..
ลูกของคุณกับสควอโล่………………….
ลูกของคุณกับสควอโล่……………………..
ลูกของคุณกับสควอโล่………………………….
ลูกของคุณกับสควอโล่.........................................................

เสียงออโต้ซาร์วทำเอาสติหลุด เอกนภากำลังช๊อกกับสิ่งที่ได้ยิน ร่างสูงทุบกำปั้นกับโต๊ะดังปังก่อนเถียง

“มันจะท้องกับฉันได้ยังไง ฉันยังไม่ได้ XXX กับ OOO แถมยังไม่เคย XOXOXO กับมันเลย แล้วมันจะท้องได้ยังไงไอ้สวะ!!”
แซนซันเข้าขั้นโคม่า สติร่างสูงขาดสะบันในใจเต้นรัวไม่เข้าใจตัวเอง ว่าดีใจหรือเสียใจ...

“คุณไม่เชื่อก็ไม่เป็นอะไร...ผมแค่อยากจะบอกคุณไว้ว่าอย่าให้สควอโล่รับงานที่อันตรายเพราะมันเป็นอะนตรายต่อแม่และเด็ก
ตอนแรกก็จะฝากมามอนมาบอกคุณแค่พอบอกว่าเป็นลูกคุณเท่านั้นละก็สลบไปเลย...ไม่ไหวๆ”

ใครมันจะไปไหว...บอกว่าเป็นลูกของชายที่อันตรายติดอันดับ 1 ใน 5 เลคกิ้งมาเฟียขนาดนี้

“ไอ้สวะนั้นรู้ไหมว่าเป็นลูกฉัน...”
ถามออกไปใจก็นึกหวั่น ถ้ามันรู้มีหวังขอทำแท้งเอาเด็กออกชัวว์!!

“ไม่รู้...ตอนแรกสควอโล่เลือกใช่เลือดของ ดีโน่ คาบัคโลเน่ แต่ผมได้รับคำสั่งตรงจาก วองโกเลารุ่นที่ 9 และ 10 ให้ใช้เลือดของคุณ
แต่อีกสักพักคงรู้เพราะผมบอก ดีโน่ ไปแล้วว่าในท้องเป็นลูกคุณไม่ใช่เขา”
จ๊อตโตะอธิบาย แซนซันตอนนี้มีท่าทางนิ่งเงียบจนน่าแปลกใจ

หรือช๊อกจนวิญญาณออกจากร่างไปแล้ว....

ไอ้แก่กับไอ้หนุนั้นมันวางแผ่นทั้งหมดใช่ไหม!!ที่ใช้เลือดเขา ได้ทั้งสะใภ้ กับ ได้หลาน!! ยิ่งนัดเดียวได้นกสองตัวเลยนี่หว่า!

แต่เดี๋ยวก่อน....

“แกบอกว่าไอ้ฉลามสวะมันเลือก ไอ้ม้าสวะ ใช่ไหม? ทำไมไม่เลือกฉัน..มันรักฉันไม่ใช่รึไง?”
เป็นคำถามที่ร่างบางอยากจะตบกบาลให้ร่างสูงหายโง่!

นี่พ่อคุณเล่นพาผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าไปเริงรักลั้นล้าในปราสาท ไม่พอยังไปตบเขา และสั่งให้ขอโทษผู้หญิงเกรดต่ำ
ทำร้ายร่างกายสารพัด ทั้งทุบตี ปาแก้ว สควอโล่ไม่ใช่หนุ่ม M นะเว้ยจะได้มีความสุดตอนโดนกระทืบ!
ยังมีหน้ามาถามว่าทำไมไม่เลือก ทำตัวเป้นหนุ่ม SM ซึนเดระ ขนาดนี้ ถ้าไม่รู้ตัวก็ไม่รู้จะพูดไงแล้ว!

“ไม่รู้สิ...”
และแน่นอนข้อความข้างบนนั้นคุณหมอจ๊อตโตะคนเก่งก็คงได้แต่พูดในใจ

“มันอยู่ไหน?”
แซนซันถามออกมาพรางยันตัวลุกขึ้นด้วยท่าทางนิ่งสงบ

“จะไปทำไม ถ้าไปทำร้ายร่างกายขอบอกไว้ก่อนว่าถ้าเด็กแท้งสควอโล่ก็ตายด้วย!”
จ๊อตโตะพูดดักร่างสูงหันหน้ามามองหมอสวะข้างกายช้าๆก่อนกระตุกยิ้มบาง

“จะไปเยี่ยมเมียของตัวเองที่ท้องอ่อนหน่อยไม่ได้รึไง?”


TBC.