Part 4
“จะ..จะเป็นไปได้ยังไงฉันเป็นผู้ชายนะ..จะท้องได้ไงเล่า!แล้วไอ้ที่จะตายน่ะคืออะไร”
ฉลามหนุ่มเริ่มออกอาการสติแตกอย่างเห็นได้ชัด จากความรู้สึกของร่างกายตัวเองก็พอจะเข้าใจอยู่หรอกว่ามีอะไร
แปลกๆอยู่ในตัวของเขา แต่จะให้เชื่อว่า ผู้ชายที่แมนขนานฉลามบุกเรียกพี่เนี่ยนะ ท้อง!!
แล้วกรูท้องกับใคร!!
นี่เป็นลูกไม่มีพ่อหรอเนี๋ย!!!
“สารที่คุณได้รับการฉีดจาก ด๊อกเตอร์ โซเนีย จาก ดีเอโก้ แฟมิรี่ คือตัวอย่างทดลองอันเดียวที่ได้ผล หากว่าฉีดสารนี้เข้าร่างกาย
ก็จะทำให้ตายได้ภายในเวลา 3 วินาที แต่ถ้าหากฉีดได้พอเหมาะ และ ร่างกายผู้รับสารเข้ากันได้กับยา ก็จะทำปฏิกิริยาให้ ตั้งครรภ์
แต่ว่าถ้าในเวลา 3 วัน คุณไม่ได้รับสารที่จะเพิ่มเสถียรภาพให้กับ สารที่ทำปฏิกิริยาในร่างกาย
สิ่งที่อยู่ในร่างกายคุณก็จะฆ่าคุณให้ตายใน 3 วินาที”
คำอธิบายอิงทฤษฏีจ้าถูกร่ายออกมาไม่ได้เข้าสมอง ปลาฉลามน้อยสักนิด
ใบหน้าเหวอรับประทานชวนให้หมอหนุ่มอยากเขกกะโหลกขึ้นมาตะหงิดๆ
“หมอ...พูดง่ายๆก็คือ ...ฉันท้อง แล้วถ้าไม่หาสารบ้าอะไรสักอย่างมาใน 3 วัน ฉันก็จะตายใช่ไหม?”
ร่างบางพูดขึ้นลอยๆ ช่างเป็นคนที่มีความสามารถ ย่อประโยค 4 บรรทัดเหลือบรรทัดเดียวได้...
“ถะ..ถูกต้องนะคร้าบบบบ!”
มันยังมีเวลามาเล่นมุข...
“แล้วไอ้สารที่ว่านั้นอะไร?”
“เลือด 100 CC. ของผู้มีไฟธาตุนภา”
ช่างเป็นอะไรที่ประจวบเหมาะขนาดนี้...ธาตุอื่นไม่ได้รึไงว่ะ!!
“ทำไมต้องนภา?”
ร่างบางถามออกไปอย่างหงุดหงิดเมื่อนึกถึงผู้มีไฟธาตุนภาที่ตนรู้จัก
แต่ละคนก็ดีๆกันทั้งนั้นนี้ คนหนึ่งก็ซุ่มซ่าม อีกคนก็อ่อนต่อโลก ส่วนไอ้อีกคนที่เหลือไม่ต้องพูดถึง เจ้า S แห่งปี
“เพราะว่าคุณเป็น พิรุณสิ่งที่จะลบล้างได้ก็มีแต่นภาไงเล่า...จะเอาธาตุอื่นก็ได้นะแต่เพื่อเด็กในท้อง...
ไปหาเลือดมาละกัน....ภายใน 3 วันนะคุณไม่งั้นก็กลับบ้านเก่าที่ก้นทะเลไปซะ”
คุณหมอพูดเสร็จก็เดินออกไปพร้อมแก้วกาแฟ ทิ้งไว้เพียงฉลามจิตตกนั่งระทมทุกข์อยู่ผู้เดียว
“ทำไมชีวิตฉันถึงเฮงซวยอย่างนี้เนี๋ยยยยยย!!!”
เสียงคำรามของฉลามครั่งดังลั่นโรงพยาบาล ช่างเป็นเสียงร้องที่น่าสงสารจับใจ(?)
กร๊ากกกกๆๆๆ
.........................
...........
.....
..
“นี่ๆลุซซิเลีย สควอโล่จะลาออกจริงๆหรอ...เจ้าชายไม่ชอบใจเลย..ชิชิชิชิ~”
เจ้าชายน้อยถามขินพรางนอนเกลื้อกกลิงที่พื้นห้องรับแขกหลังจากที่สควอโล่ออกไป
บอสก็โดนลากตัวไปปราสาทวองโกเล่เหมือนกัน
“เจ๊ก็ไม่รู้เหมือนกัน..แต่บอสก็เกินไป..โดนซะบ้างถึงจะเข็ด...”
ลุซบ่นขึ้นพรางทำแผลให้ อัลโกบาเลโน่ น้อยที่หัวโนนั่งน้ำตาซึมอยู่ข้างๆเจ้าชายน้อย....
เจ็บจัง....TT^TT
ฉันจะเอาเงินค่าทำขวัญ~
ปัง!!!
เสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏร่างของฉลามหนุ่ม ทุกคนต่างดีใจที่ร่างบางกลับมา
แต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นท่าทางที่แปลกไป....
“สควอโล่จัง!!เจ๊เป็นห่วงจะแย่ทำงานเสร็จรึป่าว?”
“............”
ไร้ซึ่งเสียงตอบรับ มีแต่สายตาเหม่อลอย และดวงหน้าที่แสดงว่าตอนนี้
สควอโล่ได้สติหลุดไปแล้ว....
ร่างบางเดินแหวกผู้คนขึ้นไปชั้นสอง ช้าๆ มือเรียวจับที่ท้องของตนเองเบาๆ
ตั้งแต่เกิดมา ก็พึ่ง จะเข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงที่เลือกจะเอาเด็กไว้ หรือทำแท้งนี่ละ...
อ่า....ในท้องของฉันกำลังมีเด็กอยู่จริงๆหรอเนี๋ย....
มันเป็นเด็กจริงๆหรอ...ไม่ใช่เอเลี่ยนแน่นะ?
แต่ไอ้หมอเฮงซวยนั้นก็บอกว่า ยาที่ไอ้แก่ฉีดเป็นแค่ตัวกระตุ้น แต่เด็กคนนี้จะเกิดมาได้จากตัวของเรา
เลือดเนื้อของเรา กับเลือดของผู้มีไฟธาตุนภา...
หรือก็หมายถึง...คนที่มีไฟธาตุนภาคือพ่อของเด็ก...
แล้วกรูจะเอา...เลือดมาจากใครเล่า ไอ้หมอเวน!
สควอโล่นั่งปลงตกอยู่ในห้องนอนในมือถือเพียงถุงยาที่มีแต่พวกยาบำรุงและยาแก้อาเจียนทั้งนั้น
....ยิ่งเป็นสิ่งตอกย้ำว่า…..
กรูกำลังจะท้อง กับไอ้บ้าตัวไหนสักตัวที่มีไฟธาตุนภา...
“โธ่เว๊ย!!แล้วฉันจะเอาเลือดใครละเว้ย!!”
สควอโล่โวยวายลั่นอย่างเหลืออดความเครียดกำลังมารุมเร้าเขา
เหมือนกับตนเองการเป็นผีดูดเลือดมือใหม่ที่หาแหล่งอาหารยังไงยังงั้น...
/อย่าเครียดมากนะคุณ...เป็นอันตรายต่อสารที่กระตุ้นอยู่ในตัว..ไม่สิต้องบอกว่าเป็นอันตรายต่อลูกในท้องนะคุณแม่...ฮะฮะฮะ~/
เสียงของหมอหนุ่มดังขึ้นในสมอง แต่ตอนนี้จะให้เย็นยังไงไหว
ความเครียดและตะหนักทำให้ร่างบางต้องระบายอารมณ์โดยการปาถุงยาในมือทิ้งออกไปทางประตูหารู้ไม่ว่า
ลุซซูเลียและมาม่อนเปิดประตูออกมาพอดี
ผัวะ!
“ก้าวร้าวจังนะสควอโล่จัง...แต่นี่มัน...ยาสำหรับดูแลครรถ์นี่นา”
ลุซพูดขึ้นมาม่อนเก็บยาเข้ามาดู ทั้งสองมองไปทางร่างบางที่มีท่าทางตกใจและกระวนกระวาย
สควอโล่จังจะเอายาไปให้สาวที่ไหน!!
“ฉะ...ฉัน..ป่าว...อะโอ๊ก!!”
มันจับได้แล้วว่าเขาท้อง!!
ความเครียดที่รุมเร้าตอนให้ร่างกายอ่อนแรง สารกระตุ้นในร่างกายทำงานหนักขึ้นจนสควอโล่รู้สึกอยากอาเจียน
ร่างบางวิ่งเข้าห้องน้ำไป หนึ่งกระเทย กับ อีกหนึ่งทารกน้อย มองหน้ากัน ปิ๊ปๆ
อย่าบอกนะว่า มันท้อง!!
“ไม่น่า..มาม่อนจะเป็นไปได้ยังไง”
ลุซพูดขึ้นเสียงสั่น...
สควอโล่จังจะท้องได้ไงละ ขนาดเจ๊ยังท้องไม่ได้เลยฮ๊า~
“อะ..โอ๊ก!!มาม่อนเอายามาให้ฉันที.....อ้วกกกก”
เสียงที่ดังจากห้องน้ำทำให้ทั่งสองเริ่มคิดหนัก
“เคยได้ยินมาว่า...ดีเอโก้แฟมิรี่มีการวิจัยลับเรื่องการตั้งครรภ์ โดยใช้เลือด
แต่ก็มีความเสี่ยงต่อชีวิตมาก...ถ้าสควอโล่ได้รับสารนั้นละก็...”
มาม่อนเริ่มอธิบายตามแหล่งข่าวที่เขาได้ยินมา
ก็มีสิทธิ์ถึง 80.59% ที่จะสำเร็จ...แต่อะไรจะลงตัวราวแต่งฟิคขนาดนั้น~
“อ้วกกกก...พวกแกพูดอะไรกันอยู่เอายามาเร็ว”
เสียงหวานเตือนสติทั้งสอง กระเทยหนึ่ง และ เด็กทารก วิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที!!!
ตำนานบทแรกที่มีสิทธิลงกินเนสบุ๊คปรากฏขึ้นแล้ว!!
……………….
………….
……..
….
..
.
“หมายความว่า...สควอโล่จังกำลังมีเด็กสินะ”
ลุซซูเรียพูดพรางทำท่าทางตื่นเต้น หล่อนมีท่าทางวี๊ดว๊ายอย่างเห็นได้ชัด
มาม่อนที่อยู่ๆก็คลานมานอนทับที่ท้องของฉลามหนุ่มซะงั้น หูเล็กๆนั้นแนบลงที่ท้องของสควอโล่
ท่าทางราวเด็กน้อยที่กำลังมีน้องชายทำให้สควอโล่มองอย่างแปลกใจ
“ในนี้มีเด็กสินะ...ฉันจะได้ดูตอนเกิดมารึป่าว? ตอนฉันเกิดก็ไม่ได้เกิดออกมาแบบคนปกติ...ถ้าได้เห็นคนที่เกิดแบบปกติก็คงดี”
ท่าทางที่ดูสมเป็นเด็กน้อยทำให้สควอโล่เริ่มฉุกคิดว่า จะเอาเด็กไว้หรือจะยอมตาย...
มีลูกแล้วจะกลายเป็นเด็กแบบมาม่อนสินะ....
เด็กตัวเล็กแก้มยุ้ยๆแบบนี้...แต่ขออย่าให้หิวเงินแบบนี้เลยนะ...
....เลี้ยงไม่ไหว...
มือเรียวเอื้อมออกไปจับที่หัวของมาม่อนเบาๆ
ท่าทีแปลกใจนั้นทำให้สควอโล่เริ่มคิดและตัดสินใจกับชีวิตตัวเอง...และชีวิตของสิ่งในท้อง...
ตั้งแต่เกิดมาก็พึ่งคิดที่จะห่วงตัวเองก็ตอนนี้ เราไม่เคยเป็นกังวนกับเรื่องอะไรนอกจากเรื่องของบอส...
ถ้ามีเด็กคนนี้เราจะเลี้ยงดู...และให้ความสำคัญได้อย่างมากที่สุดรึป่าวนะ?...
“แน่นอน...ต้องมีวันที่นายได้เห็นเด็กคนนี้คลอดออกมาแน่ๆ”
ใช่..ต้องมีวันที่นายได้เห็น....ตัดสินใจแล้วฉันจะเอาเลือดของผู้มีไฟธาตุนภามาให้ได้...
ฉันจะคลอดเด็กคนนี้เอง!!!
“ลุซซูเรีย...ติดต่อ ไอ้ม้าพยส คาบัคโลเน่ให้ที”
คำตอบของการตัดสินใจทำให้ ลุซดูตกใจไม่น้อย
ทำไม่ สควอโล่ไม่เลือกบอสละ!!!
“บอสไม่มีทางยอมเสียเลือดเพื่อฉัน....แต่ถ้าเป็นไอ้ม้าบ้านั้น..มันต้องยอม”
ราวอ่านใจได้ สควอโล่ตอบออกไปอย่างมั่นอกมั่นใจ
“แต่เลือดนั้นก็คือ พ่อของเด็กนะ..จะไม่ดีกว่าหรอถ้าเป็นลูกของแกกับบอส”
เสียงปริศนาดังขึ้น เลวี่ปรากฏตัวแสดงถึงว่าเขาได้ยินเรื่องทุกอย่างแล้ว ....
ช่างน่าแปลกใจที่มันอยู่เพราะปกติจะหายหัวไปทำภารกิจ ...
ส่วน เบลมีท่าทางดีใจมากมายจนหน้ากระทืบทิ้ง
“มีเด็กหรอ มีเด็กหรอ เจ้าชายจะมีน้องสินะ!!!”
ให้เป็นน้องแกฉันไม่เอาหรอกไอ้โรคจิต...
“เอาเหอะน่า~บอกไอ้ม้าโง่นั้นให้ไปบริจาคเลือดมาให้ฉันซะ!!”
TBC
วันพุธที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
1 ความคิดเห็น on "[Fic]Love Poison Baby blood.[XS] - 4"
เราเห็นพ้องว่า
"ถ้าในเวลา 3 วัน คุณไม่ได้รับสารที่จะเพิ่มเสถียรภาพให้กับ สารที่ทำปฏิกิริยาในร่างกาย
สิ่งที่อยู่ในร่างกายคุณก็จะฆ่าคุณให้ตายใน 3 วินาที"
เอเลี่ยนไม่ก็สัตว์ประหลาดชัดๆ
แกล้งหลามน้อยไปหน่อยแล้วนะไรเตอร์
แสดงความคิดเห็น