วันพุธที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

[Fic]Love Poison Baby blood.[XS] - 8


P.8

วาเรียกำลังจะแตก....


เพราะว่าสองผู้มีอำนาจกำลังโต้เถียงกันอย่างรุนแรง เหตุจาก....

เอกนภาเอาชะนีมาลั้นล้าในห้องนอน และ....

ฉลามน้อยเอาฮาเร็มผู้ชายเข้าบ้าน!!!!

เสียงโครมครามดังขึ้นไม่หยุดในห้องนั่งเล่นแสนกว้างขวางของวาเรีย เหล่าลูกน้องไม่มีใครกล้าเปิดประตูเพื่อดูเหตุการณ์สุดระทึกภายใน
ลุซซูเรีย มาม่อน และ เบลต่างเริ่มคิดหนักเป็นห่วงสภาพคนท้องว่าอาจจะโดนกระทืบจนแท้งลูกเอา

โครม!!!
โต๊ะวางแจกันถูกถีบล้มกระแทกพื้นเสียงดัง ร่างสูงผุ้เป็นเจ้าของฝ่าพระบาทมองหน้าร่างบางที่ยืนนิ่งเฉยอย่างเดือดดาล
คนความอดทนต่ำกำลังจะระเบิดเต็มที....

“แกกล้าดียังไงเอาผู้ชายแปลกหน้าเข้าบ้าน!!”
เสียงเข้มแข็งกร้าวตวาดลั่นอย่างเดือดดาลเมื่อหลังจากเห็นภาพปลาน้อยคิดเป็นเจ้าของฮาเร็มพาชายหนุ่มหน้าตาดีนับ 10
มาจัดปาร์ตี้ในห้องรับแขก!

มันคิดจะเล่นสวิงกิ้งใช่ไหม!!!(ไอ้บ้า~)

“แล้วแกกล้าดียังไงเอาชะนีไม่มีหัวนอนปลายเท้าเข้าบ้านละห๊า!!”
ฉลามน้อยก็ใช่ว่าจะเป็นคนดี เริ่มโต้กลับพร้อมขว้างปาข้าวของใส่ร่างสูงของนายเหนือหัวแห่งวาเรีย
ทั้งที่เมื่อก่อนมันไม่กล้า หรือนี่จะเป็น..........

ฤทธิ์คนท้อง?

แต่มีหรือชายโฉดที่ฟันผู้หญิงมานับ 100 จะมาแคร์กับเรื่องแค่นี้
ร่างสูงเบะปากอย่างไม่ใส่ใจพรางกอดอกแล้วพูดด้วยน้ำเสียงชวนให้บรรดาแม่ยก XS กระทืบให้ตายคาตรีนแบบดับเครื่องชน

"ในเมื่อแกเป็นเมียฉันก็ต้องทำตามที่ฉันสั่ง ฉันจะนอนกับใคร พาผู้หญิงที่ไหนเข้าบ้านก็ต้องห้ามปริปากบ่น
ทำตัวเป็นเมียหลวงชีวิตรันทดเหมือนในละครก็พอ!"
ร่างสูงพูดอย่างไม่ใส่ใจ สควอโล่กัดฟันกรอดเมื่อเหลือบไปเห็นรอยลิปสติกที่ปกเสื้อร่างสูง
มือบางกำแน่น พรางมองจิกร่างสูงอย่างเดือดดาล

ริอาจเอาเมียน้อยเข้าบ้านแล้วยังมาด่ากรูอีกเรอะ!

มือบางคว้าเอาแจกันปาลงพื้นแตกกระจาย เศษกระเบื้องกระเด็นบาดผู้ปาเลือดไหลโชก(โง่หรือโง่ค่ะเนี๋ย~)
แซนซันมองภาพตรงหน้าด้วยดวงตาเบิกกว้าง หยาดพิรุธแห่งวาเรียกำลังหลั่งเลือดเพราะเศษกระเบื้อง!
(ใช่เรื่องไหม!!)

"ก็ในเมื่อมีแกเป็นสามีแล้วมันไม่ได้เรื่อง!!กะอีแค่หาผู้ชายใหม่เข้าบ้านฉันผิดรึไงว่ะ!!"
ถามออกไปก่อนเดินหนีขึ้นห้องไป......

กรุละเบื่อ!!ฝันไปเหอะว่าจะให้ฉันทำตัวเป็นเมียหลวงชีวิตรันทด!!
กะอิแค่ หันมาทำผมทรงเกาหลี อยากจะเป็นบอยแบน คิดรึไงว่าฉันจะยอม!!
ฉันคนนี้เนี๋ยละจะสอนให้แกรู้เองว่า...เคะทาส มันอัพเป็นเคะราชินีได้เว้ยยยย!!!(5555+)

หากจะย้อนถามว่ามันกลับกันมาตอนไหน ก็หลังจากที่แซนซันบุกเข้าไปที่ห้องพักของฉลามน้อยที่ยังสติหลุดอยู่
ร่างสูงก็จัดการหิ้วตัวคนป่วยกลับวาเรียในทันทีเพราะกลัวว่าจะหนีหายไปไหนอีก แต่พอกลับมาได้ไม่ถึงวัน
เอกนภาแห่งวาเรียก็ดันเอาชะนีนางหนึ่งเข้าห้องซะนี่!!

ทางหลามน้อยที่โกรธจัดก็จัดการขนโฮสต์ทั้งคลับของวองโกเล่มาสังสรรค์ในห้องรับแขกพอแซนซันรู้เข้า

เรื่องก็เป็นอย่างที่เห็น....
...............................
.....................
............
.....
ปัง!!!
เสียงปิดประตูโครมใหญ่ทำให้ร่างสูงสะดุ้งเล็กน้อย ร่างสูงนิ่งอึ้งพรางมองเศษกระเบื้องและหยดเลือดที่พื้น

นี่เขาเป็นอะไร?

แค่เห็นไอ้ฉลามนั้นเลือดออกก็แทบอย่างจะวิ่งเข้าไปดู แค่เห็นท่าทางตอนมันลั้นล้าชนแก้ว
และคุยหยอกล้ออยู่กับผู้ชายแปลกหน้าก็แทบอยากจะไปกระชากมันออกมาให้พ้นๆ พอเห็นสายตามองจิกก็รู้สึกกลัว?

หรือเขามีแววจะกลัวเมีย....

หรือนี่จะเป็นความรู้สึกของคนมีเมียและกำลังเป็นพ่อ?(เกี่ยวกันไหม?)

เมื่อเบื่อที่จะคิด เพราะคงคิดได้แค่นี่ เอกนภาที่สมองขาด DHA
ก็เดินตรงขึ้นไปบนห้องนอนของร่างบางที่หายลับไปเมื่อครู่ด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด หรือว่าร่างสูงกำลังจะ...

ง้อ?

โครม!!
เสียงฝ่าพระบาทยันโครมเข้าให้ที่ประตูไม้แทนการเคราะเรียกด้วยเสียงหวานหูอันผู้ดีพึ่งมี
ร่างสูงตะโกนเรียกคนข้างในเสียงดังปาวๆหากนี่เป็นอาพาทเม้นคงมีคนขว้างรองเท้า และ กะระมัง มาเป็นแน่!

“ไอ้ฉลาม!!!เปิดประตู!!”
คำสังนั้นทำเอาคนในห้องที่อารมณ์ยังเดือดดาลนิ่งเฉย ร่างบางสะบัดหน้าหนีทำเมินไม่สนใจเสียงเรียกที่ประตู

ชิ!!ไอ้บอสเฮงซวย!!โวยวายให้ตายฉันก็ไม่เปิดหรอกเว้ย!

“.........................”
เมื่อไม่มีเสียงตอบรับ เอกนภาความดันต่ำก็เริ่มอาระวาดเหมือนคนเอาแต่ใจ เสียงทุบประตูโครมครามดังลั่น
ประตูไม้พิเศษที่ผลิดโดยทีมงานวองโกเล่รุ่นที่ 10 ช่างทนทานดีเสียจนร่างสูงหงุดหงิด

ทีบตั้งนานทำไมมันไม่พัง!!

“เปิดประตูมาคุยกันให้รู้เรื่อง!!!สควอโล่!!”
เสียงเรียกชื่อที่นานปีมีหนจะได้ยินทำให้ร่างบางหันมามองประตูห้องตนเองน้อยๆ แต่แค่เรียกชื่อมีหรือจะทำให้ร่างบางหายโกธร

ไม่มีทางซะหรอก!

“แกอย่ามาทำเสียงน่ารำคาญ...ฉันต้องพักผ่อนเดี๋ยวลูกไม่แข็งแรง”
ช่างเป็นคนที่มีความเป็นแม่สูงนัก แซนซันนิ่งไปสักพักก่อนมองออกไปนอกหน้าต่าง

พระอาทิตย์หลาอยู่กลางฟ้าบอกเวลากลางวันแสกๆ

“อย่ามาตอแหลแกจะนอนเอาโหลรึไงออกมาฟังฉันพูดเดี๋ยวนี้!!”
โวยวายไม่เลิกพรางเริ่มพยายามจะงัดประตูเข้าไป เสียงก๊อกแก๊กๆเริ่มทำให้ร่างบางทนไม่ไหว
สควอโล่ยันประตูออกไปพรางโวยลั่น

“จะอะไรนักว่ะมีอะไรก็รีบพูดๆมา!!”

“ง้อ!!!”
ร่างสูงตะโกนผ่างออกไปไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยแล้วเงียบ ร่างบางมองคนตรงหน้าด้วยสายตาอนาถจิตเสียเต็มประดา
นี่ที่มันมาโวยวายหน้าประตูเป็นเกือบครึ่งชั่วโมงเพื่อจะมาพูดคำว่า ง้อ คำเดียวเนี๋ยนะ!!


กรูอยากจะบ้า!!!หัดง้อคนอื่นแบบมีสีสันหน่อยดิว่ะ!!
ผมทรงเกาหลีของแกไม่ได้ช่วยให้มีความคิดแบบพระเอกเกาหลีเลยรึไง!!
ดอกไม้น่ะมีไหม?ตุ๊กตาละ!!ของขวัญน่ะหัดไปหามาสิว่ะ!!เวณเอ๊ย!!

ดุเหมือนว่าสควอโล่จะดูซีรี่เกาหลีของลุซซูเรียมากไป ร่างบางทำท่าทางไม่ใส่ใจก่อนจะหนีเข้าห้อง
แต่ร่างสูงกลับคว้าเอาไว้แล้วดันตัวเข้าห้องไปด้วยกันก่อนเสียงประตูลงกรจะดังขึ้นเป็นสัญญาณ

ฉลามเสร็จแน่....แต่..มันท้องอยู่นี่นา...

“เข้ามาทำไมออกไป!!บอกว่าจะนอนเดี๋ยวลุกฉันไม่แข็งแรง!!”
หาข้ออ้างไล่ร่างสูงไปให้พ้นๆ อีกฝ่ายทำไม่สนใจแต่กลับนอนลงบนเตียงกว้างของลูกน้องใต้บังคบบัญชาแทน

เตียงไม่นุ่มเลยแหะ...แสดงว่าไม่ค่อยใช้ทำกิจกรรมบนเตียงสิเนี๋ย...

“เตียงแข็งแบบนี้แสดงว่าแกยังเวอร์จิ้นอยู่สินะ...ไม่หัดใช้ทำอย่างอื่นบ้างเดี่ยวเสียของหมดนะ”
พูดว่าออกไป ทำเป็นเอาเหตุผลมาอ้าง ผีมามอนเข้าสิ่งรึไงเกิดเสียดายของ
งั้นแกก็หัดเสียดายแก้วที่ชอบทำแตกบ้างเหอะวะ!!

“ฉันไม่ใช่แกจะได้ทำตัวสำส่อนไม่เลือกหน้า...ออกไป!!เตียงฉันมีไว้นอนไม่ได้มีไว้เล่นสวิงกิ้ง!”
ออกปากไล่ไปอีกครั้งอีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมฟัง สควอโล่ก็เหนื่อยเต็มทีจะว่าไปตั้งแต่กลับมาจากโรงพยาบาลเขาก็ยังไม่ได้นอนสักงีบ
ถ้าไม่พักผ่อนให้พอไอ้ตัวเล็กในท้องจะเป็นอะไรป่าวนะ?(ความเป็นแม่สูงนะนู๋)

“แกจะรีบนอนทำไม!!กลางวันแสกๆห่วงตัวในท้องตายรึไง”
พูดออกมาเสียงเบื่อหน่าย สควอโล่กัดฟันกรอดเมื่อได้ยิน ที่เขาว่าคนท้องมักคิดเล็กคิดน้อยนี่ถ้าจะจริง...

แกเรียกว่า “ตัวในท้อง” นี่มันก็ลูกแกนะเว้ย!!!

“เออ!!ฉันห่วงลูกฉัน!!กลัวลูกฉันตายมันผิดรึไง!!ออกไปพ้นๆได้แล้ว!!จะนอน!!”
โวยวายออกไปเพราะแรงโมโหอันเกิดจากความน้อยใจ ส่วนคนพูดไม่คิดก็ยังไม่รู้ตัว...

“ในท้องแกมันก็เกิดจากฉันนี้หว่า...”
น้ำเสียงราวไม่ใส่ใจยิ่งทำให้ร่างบางเคืองหนัก นี่แกไม่เห็นความสำคัญของลูกแกเลยใช่ไหม!!

“นี้ไม่ใช่ลูกแก!!ลูกของฉันคนเดียว!!ฉันยังไม่เคย XXX OOO XOXOXO หรือใช่ท่ากามสูตรกับแกสักท่าจะมาบอกว่าเป็นลูกแกได้ไง!!”
เมื่อเห็นท่าทางปฏิเสธความเป็นภรรยาแบบหัวชนฝาแซนซันเริ่มหงุดหงิดขึ้นมาอีกครั้ง
ร่างสูงกระชากร่างบางให้ล้มตัวลงมานอนที่เตียงด้วยกันก่อนขึ้นคร่อม สควอโล่เห็นท่าไม่ดีเริ่มหาทางหนีทีไล่อย่างรวดเร็ว

“ทำไมจะไม่ใช่ลูกฉัน! ลูกแกมันก็เกิดจากเลือดฉัน ส่วนเรื่องที่แกว่ารอคลอดก่อนแล้วค่อยทำก็ได้นี้!หรือจะเอาตอนนี้เลย?”
แซนซันถามออกไปไม่ฟังคนตอบ ร่างสูงโน้มตัวลงก่อนซุกเข้าที่ลำคอขาวริมฝีปากหนากดจูบที่ต้นคอเบาๆ พรางขบกัดจนเกิดรอยแดง

เวณแล้วไง!!!ยังไม่ถึงคิวบท NC เมิงจะรีบไปไหน!!

“ปล่อยดิว่ะ!!ในเมื่อรู้ว่าเป็นลูกแกก็ให้ฉันนอนซะ!!ถ้าพักผ่อนไม่พอไอ้หมอเวณบอกว่าจะแท้งเอา...หรือแกอยากให้ฉันแท้งจะได้หมดปัญหา?”
ถามออกไปอย่างหยั่งเชิงซึ้งก็ได้ผลเกินคาด ร่างสูงผละตัวออกก่อนจะจัดร่างของสควอโล่ให้นอนบนเตียงดีๆ
พร้อมเอาผ้าห่มห่มให้ร่างบางเสร็จสรรพ แซนซันครุ่นคิดบางอย่างอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเดินออกจาห้องไป

นึกว่ามันจะบอกว่าให้แท้งๆไปเลยซะอีก....

สควอโล่คิดด้วยหัวใจพองโตพรางมองร่างสูงที่เดินออกนอกประตูไปอย่างเงียบเฉียบ
แต่พอหายไปได้แค่พักเดียวก็กลับมาพร้อมกับหมอนส่วนตัวของตัวเองซะงั้น

ไปเอามาทำไม...อย่าบอกนะว่าจะมานอนด้วย..
ไม่ใช่และมั้งคนอย่างไอ้บอสบ้านี้ไม่มีทางทำตัวเป็นสามีที่ดีหรอก

“ไอ้ฉลาม...เหยิบไปจะนอนด้วย”
คำพูดของร่างสูงทำเอาหลามน้อยหัวเราะไม่ออก

หรือมันจะสติหลุดจนบ้าไปแล้ว!!!ไอ้หมอนี้ไม่มีทางเป็นแซนซันแน่ๆ!

ไอ้ผู้ชาย เลว ชั่ว โฉด นั้นไม่มีทางทำแบบนี้แน่!!

ไม่รอให้ร่างบางอนุญาติแซนซันมุดตัวเข้ามาในผ้าห่อมพร้อมวางหมอนลงข้างๆร่างบางแล้วล้มตัวลงนอน

“แซนซัน...แก โอเคนะ..”
ถามออกไปอย่างเป็นห่วงเมื่อร่างสูงเริ่มผิดปกติ คนตัวโตกว่ามองในหน้าหวานที่นอนอยู่ข้างกายนิ่งพรางกระตุกยิ้มนิดๆ

“นอนกับลูกกับเมียผิดรึไง...พรุ่งนี้เตรียมตัวให้พร้อม...ฉันจะพาแกไปหาไอ้แก่รุ่นที่ 9...เพราะงั้นนอนซะสควอโล่”
พูดจบก็ดันชิ่งหลับไปก่อนซะงั้น!!จะหลับเร็วไปไหมพ่อคุณ!!!

นี่มันจะพากรูไปหาพ่อสามีแล้วงั้นหรอ!!!!

TBC.

3 ความคิดเห็น on "[Fic]Love Poison Baby blood.[XS] - 8"

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ชอบ 2 คนที่ทีสุดเลย ป๋าเมียคู่นี่น่ารักมากเลยขอรับ

โดยเฉพาะตอนนี้ แล้วฟิตที่อ่านมาเรื่องนี่ดีสุดเลยคับ

บรรยายได้ใจดีคับมีที่มาที่ไปดีคับชอบจิงๆๆคับ Xs จง

เจริญ XS บันไซซซ!!!!!

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

xs เเละ ไรเตอร์จงเจริญ
เฮ้อออ ในที่สุด แซนซัสก็เห็นค่า

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ป๋าแซนทำตัวเป็นพวกซึนไปได้ แต่เรื่องนี้อ่านไม่เบื่อ ขอให้ไรเตอร์เจริญๆ

 

{*O'edo Diary *} Copyright 2008 All Rights Reserved Baby Blog Designed by Ipiet | All Image Presented by Tadpole's Notez